aponer

aponer
aponer
Se conjuga como: reponer
Infinitivo:
Gerundio:
Participio:
aponer
aponiendo apuesto
   
Indicativo
  presente imperfecto pretérito futuro condicional
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
apongo
apones
apone
aponemos
aponéis
aponen
aponía
aponías
aponía
aponíamos
aponíais
aponían
apuse apusiste apuso apusimos apusisteis apusieron apond apondrás apond apondremos apondréis apondrán apondría apondrías apondría apondríamos apondríais apondrían
Tiempos compuestos comunes
  pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
he apuesto
has apuesto
ha apuesto
hemos apuesto
habéis apuesto
han apuesto
había apuesto
habías apuesto
había apuesto
habíamos apuesto
habíais apuesto
habían apuesto
habré apuesto
habrás apuesto
habrá apuesto
habremos apuesto
habréis apuesto
habrán apuesto
habría apuesto
habrías apuesto
habría apuesto
habríamos apuesto
habríais apuesto
habrían apuesto
Subjuntivo
  presente imperfecto futuro
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
aponga apongas aponga apongamos apongáis apongan apusiera o apusiese apusieras o apusieses apusiera o apusiese apusiéramos o apusiésemos apusierais o apusieseis apusieran o apusiesen apusiere apusieres apusiere apusiéremos apusiereis apusieren
Imperativo
  presente        
(yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)
- apón aponga apongamos
aponed apongan
       

Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Mira otros diccionarios:

  • aponer — (del lat. «apponĕre») 1 (ant.) tr. *Imputar o *atribuir. 2 (ant.) *Aplicar. 3 Gram. Adjuntar un nombre en aposición a otro. Generalmente, sólo se usa el participio. 4 (ant.) prnl. Proponerse. ⃞ Conjug. como «poner». * * * aponer. (Del lat.… …   Enciclopedia Universal

  • aponer — (Del lat. apponĕre). 1. tr. Gram. Adjuntar un nombre o una construcción nominal a un sustantivo o a un pronombre de modo que formen aposición. 2. ant. Imputar, achacar, echar la culpa. 3. ant. Imponer, aplicar. 4. prnl. ant. proponerse (ǁ… …   Diccionario de la lengua española

  • apuesto — (Del lat. appositus < apponere, colocar, poner.) ► adjetivo Se aplica a la persona que tiene muy buena presencia, en especial el hombre joven. SINÓNIMO atractivo gallardo * * * apuesto, a (del lat. «apposĭtus», part. pas. de «apponĕre») 1 (ant …   Enciclopedia Universal

  • Albarquero — El albarquero (o abarquero)[1] es un oficio tradicional muy importante dentro de la artesanía de la madera en Cantabria (España). El albarquero era el encargado de construir las albarcas. Debido a que la agricultura se desenvuelve con dificultad… …   Wikipedia Español

  • Albarca de Cantabria (calzado) — Para otros usos de este término, véase Albarca. Albarcas cántabras coloreadas de negro. Habitualmente las albarca …   Wikipedia Español

  • Culpa — (Del lat. culpa.) ► sustantivo femenino 1 Responsabilidad de la persona que ha causado un daño a otra voluntaria o involuntariamente: ■ ya sé quién tiene la culpa. SINÓNIMO culpabilidad ANTÓNIMO inocencia 2 Aquello que causa un daño o perjuicio:… …   Enciclopedia Universal

  • PONER — (Del lat. ponere, colocar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Colocar en un lugar a una persona o una cosa: ■ me puse en un rincón para dejar pasar a los niños; puso el libro en la estantería. SINÓNIMO instalar situar ANTÓNIMO quitar retirar 2 …   Enciclopedia Universal

  • acusar — (Del lat. accusare < causa.) ► verbo transitivo 1 Acriminar, atribuir un delito a una persona: ■ los acusó de abusos deshonestos. SINÓNIMO imputar ► verbo transitivo/ pronominal 2 DERECHO Exponer los cargos y las pruebas contra una persona en… …   Enciclopedia Universal

  • aplicar — (Del lat. applicare.) ► verbo transitivo 1 Poner una cosa sobre otra o en contacto: ■ aplicó la oreja a la pared para escuchar a los vecinos. SE CONJUGA COMO sacar SINÓNIMO adherir pegar 2 Emplear o poner en práctica un conocimiento para obtener… …   Enciclopedia Universal

  • atribuir — (Del lat. attribuere < ad, a + tribuere, abonar, atribuir.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Aplicar hechos o cualidades a una persona o una cosa, a veces sin fundamento: ■ aunque no lo conozco, sé que se le atribuyen grandes virtudes. SE… …   Enciclopedia Universal

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”